به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه ارغنون با موضوع بررسی جایگاه موسیقی در دولت‌های مختلف به ویژه در هشت سال اخیر، با حضور خدایار قاقانی (نویسنده منتقد هنری سینما و موسیقی) از شبکه رادیویی گفت‌وگو روی آنتن رفت.
خدایار قاقانی گفت: فعالیت گروه موسیقی چاووش یکی از نقاط طلایی موسیقی ایران است. مدیریت موسیقی در کشور همواره با تکیه بر آزمون و خطا پیش رفته است. سینمای ایران در دهه‌ی ۶۰ ساختار و ساختمان پیدا کرد و مدیریت شد و چه خوب و چه بد تحت یک برنامه‌ی مشخص قرار گرفت.
این منتقد در بخش دیگری از سخنان خود در برنامه «ارغنون» با اشاره به این که تبعات اجتماعی موسیقی و سینما در ارتباط با یکدیگر تحلیل می‌شوند، اضافه کرد: موسیقی و سینما در مقایسه با سایر حوزه‌های فرهنگی طیف گسترده‌تری از مخاطبان را دارند و جامعه با این دو حوزه ارتباط تنگاتنگی برقرار می‌کند.
وی با اشاره به این که مردم برای شنیدن موسیقی وقت می‌گذارند، ادامه داد: سینمای ایران در مقایسه با موسیقی ابعاد صنعتی‌تر و حرفه‌ای‌تری را دارد. سالن‌های سینما در ایران حرفه‌ای‌تر از سالن‌های کنسرت هستند.
وی با اشاره به این که ما در حوزه تاریخ‌نویسی و نقد سینمایی از حوزه موسیقی جلوتریم، توضیح داد: موسیقی ایران هنوز یک کتاب کامل و جامع درباره تاریخ خود ندارد. موسیقی ریشه‌های کهن‌تری از سینما دارد و شاهدیم که در چند سال اخیر بسیاری از دانشجویان موسیقی و استادان دانشگاهی در حوزه جمع‌آوری اسناد موسیقی کهن ایران فعالیت می‌کنند.
وی تأکید کرد: متأسفانه مدیریت موسیقی در ایران هیچ‌گاه جنبه‌های پژوهشی و تئوریک موسیقی را مورد حمایت قرار نداده است.